''Πώς να θυμώσεις όταν υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο;''

''Mα πώς να θυμώσεις όταν υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο? 

Συχνά νιώθω ότι τη βλέπω όλη μαζί, και δεν την αντέχω.

 Γεμάτη η καρδιά μου, σαν μπαλόνι έτοιμο να σκάσει.

 Και μετά θυμάμαι να χαλαρώσω... και παύω να προσπαθώ να κρατηθώ απ'αυτήν. 

Και μετά κυλάει μέσα μου σαν βροχή... και δε νιώθω τίποτα άλλο παρά μόνο ευγνωμοσύνη... για κάθε στιγμή της χαζής μικρής ζωής μου.''

Posted in: Περί Ανέμων και Υδάτων